Author: บรรณาธิการ

จากพื้นที่รกร้างไม่เกิดประโยชน์โรงเรียน สภาพโรงเรียนทำให้เด็กไม่อยากมาโรงเรียน ครูละเลยไม่เอาใจใส่เด็ก ต่างคนต่างอยู่ไม่พัฒนาตนเอง เด็กจำนวนมากอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ผู้ปกครองไม่ศรัทธาครูและโรงเรียน ครอบครัวขาดความอบอุ่น
วันหนึ่ง ผอ.บอกกับครูว่า เราต้องปฏิวัติโรงเรียนเป็นทางที่เราจะรอด การศึกษาต้องเรียกคืนความเป็นมนุษย์ แต่ก่อนที่จะขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นที่ไกลตัว เราต้องขอความช่วยเหลือจากคนใกล้ตัวและช่วยตัวเองก่อน ถึงจะมีคนอยากให้ความช่วยเหลือเรา โดยประชุมครูสะท้อนความจริงจากนั้นประชุมผู้ปกครองชี้แจงเป้าหมายและลงมือทำ จนเห็นการเปลี่ยนแปลงในทุกๆ ด้านที่เคยเป็นปัญหา

ใครจะคาดคิดว่าโรงเรียนขนาดกลางในต่างจังหวัดแห่งนี้จะมีผลคะแนน O-Net สูงกว่าคะแนนเฉลี่ยระดับประเทศกว่าร้อยละ 60 ติดต่อในช่วง 10 ปี ผลสัมฤทธิ์การศึกษานี้เป็นผลมาจากความทุ่มเทตั้งใจของครูและผอ.ทั้งหมด 6 คน ในโรงเรียนวัดไผ่เกาะโพธิ์งาม จ.สุพรรณบุรี ที่สอนนักเรียน 147 คน ตั้งแต่ชั้น อ.1-ป.6

โรงเรียนในอำเภอติดชายแดนไทย-กัมพูชา สร้างตั้งแต่ พ.ศ.2481 มีนักเรียนตั้งแต่ อ.1-ม.3 เมื่อปีที่แล้วจำนวน 685 คน เป็นเด็กชาวไร่ชาวนา ร้อยละ 90 ในใช้ภาษากัมพูชา ผอ.อำนวย มีศรี เข้ามาบริหารโรงเรียนเมื่อปี 2552 พยายามยกระดับโรงเรียนด้วยการเข้าร่วมโครงการของ สพฐ.ตั้งแต่โครงการโรงเรียนในฝัน โรงเรียนพอเพียง แต่ผลการประเมินเด็กยังมีปัญหา เช่น ผลการเรียนเฉลี่ยต่ำกว่าระดับประเทศ ผลคิดวิเคราะห์ต่ำ ไม่ส่งการบ้าน ทำงานร่วมกับผู้อื่นไม่เป็น อัตราการขาดเรียนสูง ของหาย ทะเลาะวิวาท ออกกลางคัน และเรียนไม่จบ

กระบวนการสร้างคุณธรรมด้วย 3 H – HEAD ตรึกตรองก่อนกระทำ – HEART แสดงออกด้วยความรักและเมตตา – HANDS ครูเป็นตัวอย่างที่ดีแก่เด็กด้วยการลงมือทำ   RICN Model รศ.ดร.ฉัตรนภา พรหมมา ที่ปรึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ การพัฒนาพื้นที่ให้เป็นเมืองน่าอยู่และมีคุณภาพชีวิตที่ดี ด้วยการขับเคลื่อนแบบบูรณาการเพื่อพัฒนาพื้นที่ หรือ RICN Model R=Research องค์ความรู้และงานวิจัย I=Integration การบูรณาการ C=communication การสื่อสาร N=Network การสร้างเครือข่าย