แต่แม่ต้องสัญญากับเรานะว่าแม่จะมีชีวิตอยู่รอเรา เพราะแม่แปดสิบกว่าแล้ว แม่ก็น้ำตาไหล เราก็บอกยิ้มๆ สัญญาก่อนๆ แม่ก็ต้องดูแลตัวเองเพื่อรอเรา แต่เราจะติดนิสัยโกหกแม่ว่า อีกนิดเดียวอีกปีเดียว พออีกปีแม่ก็บอกว่าไหนว่าอีกปีเดียว แต่เราก็บอกก็เนี่ยอีกปีเดียว คือโกหกทั้งตัวเองทั้งแม่
หากพิจารณาว่าผู้ต้องขังได้เผชิญภาวะการสูญเสียอัตลักษณ์มา การได้รับคำแนะนำเกี่ยวกับการปฏิบัติตนในเรือนจำ รวมถึงความเป็นมิตร นับว่าเป็นสิ่งสำคัญ ไม่เพียงแต่การเปลี่ยนสภาพแวดล้อมจะทำให้ขาดความรู้สึกถึงทิศทางเท่านั้น
ตอนนั้นมีลูกสาวโดนด้วย เพราะว่าตอนนั้นลูกสาวมานอนด้วย จากกรุงเทพ เราพยายามทำเรื่องเอาลูกสาวออกไป…ทำเรื่องให้ลูก เพราะว่าลูกไม่เกี่ยวจริงๆ จนเค้าก็ยกฟ้องไป ตัดสินแต่เราคนเดียว ก็ดีใจให้ลูกหลุดไป…พอลูกออกไปก็ร้องไห้
ประสบการณ์การที่ทำให้บุคคลตั้งคำถามแก่การเป็น การอยู่ของตนเอง ทำให้เข้าใจความหมายของชีวิต เป็นประสบการณ์ที่ทำให้บุคคลตระหนักรู้และตอบคำถามได้ว่า เราเกิดมาทำไม เพื่ออะไร การตั้งคำถามเกี่ยวกับชีวิตนี้เกิดขึ้นตั้งแต่วัยเด็ก ในวัยเด็กมักมีคำถามว่า เขาเกิดมาจากไหน สวรรค์อยู่ที่ไหน นรกมีจริงไหม
อย่างไรก็ตาม ในบรรดาบุคคลที่ต่างก็มีคุณค่าความเป็นมนุษย์เหล่านี้ ต่างก็มีคุณค่าเชิงปัจเจกบุคคลในระดับที่แตกต่างกันไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลของสถานะ คุณธรรม ความพยายาม หรือความสำเร็จ ดังนั้น แม้เราจำเป็นต้องเคารพบุคคลทุกคน
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะประกาศข้อกำหนดกรุงเทพฯ พบว่าในประเทศไทยมีผู้พิพากษา เจ้าหน้าที่เรือนจำส่วนหนึ่งที่มีวิธีการทำงานที่เห็นคุณค่าความเป็นมนุษย์ของผู้ต้องขัง และส่งผลให้ผู้ต้องขังเหล่านั้นได้รับโอกาสในการพัฒนาตนขณะอยู่ในเรือนจำ
