โดย เฉลิมชัย บุญยะลีพรรณ อดีตอธิบการบดีมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
“ผมเชื่อว่าภาคเอกชนมีส่วนร่วมด้านการศึกษามามากกว่า 50 ปี ทำไม่อิมแพคยังไม่เกิดหรือนัยยะสำคัญไม่เกิดขึ้นสักที ในอดีตเอกชนเข้าช่วยเหลือด้านการศึกษาในลักษณะ Social welfare ซึ่งเป็นงบประมาณที่เหลือและพัฒนามาสู่ CSR แต่จริงแล้วเราต้องการบุคคลที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลงในโรงเรียน ซึ่งใช้เงินน้อยกว่า Social welfare แต่ทำยากกว่า คนจึงเลือกทำงานง่ายแล้วใช้เงินเข้าแลก ถ้าวันนี้เราเปลี่ยนพลังเอกชนที่จะขับเคลื่อนร่วมกับรัฐ จาก Social welfare ให้ Heman am power men แต่คำถามก็คือ เราจะทำได้นานแค่ไหน เพราะเอกชนมีวิสัยทัศน์ของเขา ซึ่งจะกินเวลาทำให้เกิดความล้าทางกายและเกิดความเครียดทางจิต มันจะค่อยๆ ถอดความตั้งใจ สุดท้ายก็กลับมาสู่ธุรกิจของตัวเอง เวลาจะริถอนแรงบันดาลใจดีๆ”