[เรียนโลก] ชีวิตในโรงเรียนที่หาสิ่งไหนมาแทนไม่ได้

เราเคยได้ยินเสียงของนักเรียนไทยเมื่อๆไม่นานมานี้ วันนี้เราอยากชวนคุณไปฟังอีกเสียงที่ดังอยู่ในโลกใบนี้
. 
Dhriti Mukherjee เป็นนักเรียนชั้นปีที่ 10 ที่โรงเรียนนานาชาติ Billabong High School เธอแบ่งปันประสบการณ์และความรู้สึกที่มีต่อโรงเรียน
.
“ฉันรู้ดีว่าโรงเรียนที่เหมือนกับโรงเรียนแห่งนี้จะสามารถเปลี่ยนพายุฝนให้เป็นสายรุ้งได้”
.
สำหรับ Dhriti โรงเรียนเปิดประตูเพื่อการศึกษา มิตรภาพ คุณธรรมและศีลธรรม
.
“ครั้งแรกที่ย้ายมาเข้าเรียนในโรงเรียนที่มุมไบ ในชั้นปีที่ 4 ฉันยืนกรานที่จะเกลียดมัน ฉันย้ายมาจากโรงเรียนของอังกฤษในเวียดนามและสูญเสียโอกาสที่ได้เล่นบทสำคัญในละครเวทีของโรงเรียนเก่า ฉันไม่ชอบการย้ายโรงเรียนครั้งนั้น และต่อต้านด้วยการร้องเพลงของโรงเรียนเก่าแทนเพลงประจำโรงเรียนใหม่ในระหว่างการชุมนุม แต่เมื่อหลายเดือนที่ผ่านไป ฉันพบว่ามันยากมากที่จะไม่ชอบตัวเอง
.
ทุกวันจะมีกิจกรรมใหม่ๆ และบรรยากาศในห้องเรียนของฉันที่มีผนังสีฟ้าอ่อนกับเด็ก 30 คนในห้องช่างอบอุ่น ฉันค้นพบความชอบของฉัน 3 อย่างที่นี่ ทั้งการเขียน การกล่าวสุนทรพจน์ และกรีฑา ฉันเป็นตัวแทนโรงเรียนในการแข่งขันต่างๆ และภาคภูมิใจเสมอเมื่อชื่อของฉันถูกประกาศในระหว่างการชุมนุมตอนเช้า ฉันหวงแหนทุกมิตรภาพที่ฉันได้จากที่นี่ ทั้งเพื่อนที่ทำงานด้วยกันในช่วงปิดภาคเรียน เพื่อนที่มีเสียงหัวเราะร่วมกันในระหว่างชั้นเรียน และครูที่สนับสนุนและนำทางเราอย่างไม่มีเงื่อนไข”