ผลการวิจัยของมหาวิทยาลัย Stavanger เกี่ยวกับการทดสอบการอ่านในเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชาย
ซึ่งใช้ความเข้าใจข้อมูลที่อ่าน ผ่านการสรุป ตีความ และเปรียบเทียบข้อมูลเป็นตัวชี้วัด ได้ค้นพบว่าเด็กผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะอ่านได้ดีกว่าเด็กผู้ชายในทุกกลุ่มอายุและทุกประเทศ แต่ในวัยรุ่นช่วงอายุ 16-24 ปี
การทดสอบกลับพบว่าความสามารถในการอ่านของผู้ชายและผู้หญิงไม่ต่างกันมากนัก มีการตั้งสมมุติฐานเพื่ออธิบายว่าทำไมทักษะการอ่านของผู้หญิงจึงเปลี่ยนมาอยู่ในระดับเดียวกันกับผู้ชายเมื่อโตขึ้น
เนื่องจากความสามารถในการอ่านเป็นปัจจัยสำคัญอันหนึ่งซึ่งมีผลต่อการเรียนรู้ การมีส่วนร่วมในสังคม และการทำงาน แต่สภาพความเป็นจริงทางสังคมในปัจจุบันผลักให้ผู้ชายมีบทบาททางสังคมและอัตราการถูกจ้างงานมากกว่าผู้หญิง
แนวคิดเบื้องลึกในสังคมปฏิเสธเรื่องการที่เด็กผู้หญิงมีไอคิวสูงกว่าเด็กผู้ชาย มีผลต่อวิธีการเรียนการสอนแบบเฉพาะเจาะจง ทั้งนี้ นี่เป็นเพียงสมมติฐานเรื่องความเปลี่ยนแปลงด้านความสามารถในการอ่านที่เกิดขึ้น
อย่างไรก็ตามเรายังไม่สามารถอธิบายความแตกต่างนี้ได้อย่างสมบูรณ์ และยังคงไม่มีคำตอบว่าทำไมความแตกต่างทางการอ่านนี้จึงหายไปเมื่อนักเรียนออกจากโรงเรียนมัธยมและย้ายเข้าสู่วัยผู้ใหญ่